Aandoeningen

Mogelijke behandelingen

De behandeling valt uiteen in een behandeling voor de schildklier en de ogen. De internist/endocrinoloog probeert de werking van de schildklier te normaliseren met medicijnen of radioactief jodium. Wanneer de schildklier te hard werkt en bovendien erg vergroot is, kan (een deel van) de schildklier operatief worden verwijderd.

De ziekte van Graves komt ook zonder behandeling in twee tot vier jaar tot rust. Dat wil zeggen dat de roodheid, het tranen en de pijn verdwijnen. Verschijnselen als uitpuiling van de ogen, ooglidzwelling en ernstig dubbelzien blijven zonder behandeling meestal bestaan. In lichte gevallen wordt volstaan met het adviseren van het frequent dragen van een zonnebril en het voorschrijven van oogdruppels, -gels of -zalven, die verzachtend werken maar het ziekteproces zelf niet beïnvloeden. In ernstiger gevallen vindt behandeling met medicijnen (prednison) of bestraling van de oogkassen plaats om de auto-immuun ontstekingsverschijnselen te remmen. Daarna kunnen de uitpuilende ogen dieper in de oogkassen worden gezet door oogkasverruimende operaties (orbitadecompressie), waarvoor verschillende operatietechnieken bestaan.

Het dubbelzien kan worden bestreden met een scheelzienoperatie, terwijl de grote oogopslag verkleind kan worden door chirurgische verlenging van de oogleden. De ooglidverdikking ten slotte kan gecorrigeerd worden door verwijdering van overtollig vet. Laatstgenoemde operaties hebben nauwelijks kans op complicaties. Wel kunnen deze ingrepen onvoldoende resultaat hebben, in dat geval kan de operatie herhaald worden.

De complicaties van de oogverruimende operatie zijn afhankelijk van de gevolgde techniek. Er kunnen onder of boven de ogen dove plekken van de huid ontstaan. Bestaand dubbelzien kan verergerd worden; niet zelden krijgt iemand na de operatie last van dubbelzien, terwijl daarvan voor de operatie in het geheel geen sprake was. In vrijwel alle gevallen is dat dubbelzien met een scheelzienoperatie of met prisma’s weer te corrigeren, dit is afhankelijk van de mate van dubbelzien en de oogstand. Wanneer de oogzenuw door de ziekte van Graves beklemt raakt, moet de patiënt opgenomen worden in het ziekenhuis en snel behandeld worden met grote doses prednison (intraveneus toegediend) of direct een oogkasverruimende ingreep ondergaan.

De totale ziekteduur kan vele jaren in beslag nemen. De kans dat daarna de oogziekte nog terugkomt is uitzonderlijk. De overproductie van schildklierhormoon verdwijnt in 50% van de gevallen na enkele jaren.

Welke resultaten kunt u verwachten van de behandeling?

Afhankelijk van de klachten en de symptomen (deze zijn per persoon verschillend) wordt getracht de patiënt zo comfortabel mogelijk te laten kijken.
De oogziekte van Graves, die meestal voorkomt samen met de schildklierziekte van Graves, geeft verschijnselen die variëren van mild tot zeer ernstig. Bij de ernstige vormen is vaak langdurige behandeling noodzakelijk, bestaande uit medicijnen, bestraling en één of meer operaties. De totale behandeling kan zich dan uitstrekken over twee tot drie jaar.

Mogelijke complicaties

Bij oogspieroperatie
Complicaties die het zicht bedreigen, zijn bij oogspiercorrecties welbekend. Ze komen echter bijna nooit voor omdat de operatie alleen aan de buitenkant van de oogbol plaatsvindt. Er kunnen zich wel complicaties voordoen die minder ernstig zijn: allergische reacties op de gebruikte hechtmaterialen, hoornvliesproblemen en lichte infecties.
Deze zijn vervelend, maar met oogdruppels goed te behandelen.
Over- en ondercorrecties kunnen voorkomen en geven soms klachten van dubbelzien. Meestal verdwijnt dit spontaan. Eventuele andere operaties die nog noodzakelijk zijn, zoals bijvoorbeeld een oogkasverruimende operatie, worden uitgevoerd in een academisch ziekenhuis. Mocht daarna nog een ooglidcorrectie nodig zijn, zal dit per patiënt bekeken worden.

Instructies voor thuis voorafgaand aan de behandeling

Voor patiënten met de ziekte Graves wordt binnen Oogcentrum Noordholland wanneer nodig alleen een oogspieroperatie uitgevoerd. De instructies hebben dan ook alleen betrekking op de oogspieroperatie.

Indien er een oogspieroperatie noodzakelijk is:
Nadat de opererende oogarts akkoord is gegaan met een scheelzienoperatie, zal de orthoptist met u een datum afspreken voor de ingreep. Hij/zij zal ook de gang van zaken verder met u doornemen. Voor patiënten die tevens onder behandeling zijn bij een andere specialist, moet toestemming voor narcose aan de betreffende specialist gevraagd worden. Voor de operatie gaat de patiënt naar het pre-operatieve spreekuur van de anesthesist.
U krijgt een recept voor ontstekingsremmende oogdruppels mee, die u na de operatie moet gebruiken, en er wordt een afspraak gemaakt voor de nacontrole bij de orthoptist en oogarts (ongeveer tien dagen na de operatie).

Instructies voor begeleiding, opvang en vervoer

Als u een oogspieroperatie heeft ondergaan mag u na de behandeling geen autorijden en is het noodzakelijk om begeleiding mee te nemen voor vervoer.

Instructies voor thuis na de behandeling

De oogarts doet direct na de operatie wat zalf in het geopereerde oog om een ontsteking te voorkomen. Er wordt geen verband op het geopereerde oog gedaan. Voor de patiënt is het soms wat eng om de ogen open te doen. De ogen kunnen rood en/of gezwollen zijn. De zwelling is na enkele dagen weg en de roodheid verdwijnt na enkele weken. Eén of meerdere oogspieren zijn tijdens de operatie los geweest en daarna weer aan de oogbol gehecht. De patiënt kan enigszins last hebben van de hechtingen; ze kunnen wat prikken. De hechtingen lossen vanzelf op en hoeven er dus niet uitgehaald te worden. De patiënt heeft over het algemeen weinig pijn aan de ogen. Zo nodig kunt u paracetamol gebruiken om de pijn te onderdrukken. Patiënten voelen zich meestal niet erg ziek van de narcose.

Zwemmen wordt afgeraden, douchen mag wel, waarbij moet worden voorkomen dat er water en zeep in de ogen loopt. Verder moet worden opgepast met zand en stof.

Niet alle informatie in deze folder is noodzakelijk op u van toepassing. Heeft u na het lezen van deze folder nog vragen, stel deze dan aan uw oogarts, optometrist of orthoptist.